แบกเป้ สะพายกล้อง ส่องเวียดนาม ตอนที่ 1

                เมื่อมีวันหยุดต้องรีบตักตวงความหรรษา วันหยุดยาวปีนี้ เลยขอพาตัวเองออกผจญภัยนอกเมืองไทยสักหน่อย ไม่ใกล้ ไม่ไกล ไปแค่เวียดนามใต้นี่เอง ด้วยงบ 5,800 บาท ไม่ได้พิมพ์ผิดหรอกค่ะ ทริปสุดหรรษานี้ เราตั้งงบเที่ยวกันแค่ 5,800 บาทจริงๆ

ที่อยากไปเวียดนามเพราะจำได้ว่าเคยดูละครเรื่อง ฮอยอัน ฉันรักเธอ.... โห บ่งบอกอายุอานามไปในตัวเลยนะนั่น  ก็เลยตั้งใจอยากจะไปเห็นสักครั้ง จากนั้นจึงรีบจัดแจงวางแผนการเดินทาง รวบรวมสมาชิกได้มากโข คือ 2 คน .... 555 แค่ 2 คนเราก็ไป เราไม่กลัว และจะเรียกการเดินทางทริปนี้แบบสโลว์ไลฟ์ก็ว่าได้ เพราะทริปนี้ เรามีเวลาสุดชิลล์ 6 คืน 6 วัน และเส้นทางการท่องเที่ยวของเราหน้าตาแบบนี้ เชียงใหม่ – มุกดาหาร – สะหวันนะเขต – เว้ – ดานัง – ฮอยอัน – เว้ – มุกดาหาร และปลายทาง เชียงใหม่

เอ้อ!!! ลืมบอกไปเลยว่า มีเส้นทางให้เวียดนามได้หลายทาง ไม่ว่าจะเป็นทางเครื่องบิน หรือใครจะเลือกเดินทางด้วยรถทัวร์ก็ได้ มีให้เลือกแล้วแต่สะดวก แต่ทริปนี้เราเลือกเดินทางโดยรถทัวร์เพราะเราอยากแวะหลายๆ เมือง

                เวียดนามทริปนี้ เราจะเล่าละเอียดหน่อยนะคะ เผื่อว่าจะมีประโยชน์หรือเป็นข้อมูลให้กับคนที่วางแผนจะเดินทางไปเวียดนามเส้นทางเดียวกับเราบ้าง

การเดินทางของเราเริ่มจากเชียงใหม่ ด้วยรถทัวร์ เชียงใหม่ – มุกดาหาร ในราคา 740 โดยประมาณ รถออกจากเชียงใหม่เวลา 14.30 น. ไปถึงมุกดาหารก็ราวๆ เกือบ 6 โมงเช้า เราก็ใช้เวลานอนบนรถ 1 คืน จากนั้นก็เดินเตร็ดเตร่อยู่แถวๆ นั้นก่อนเพราะเราต้องต่อรถจากมุกดาหารเพื่อไปสะหวันนะเขตประเทศลาว เวลา 07.30 น. ซึ่งจะไปถึงสะหวันนะเขตราวๆ 08.30 น. หรือเร็วกว่านั้น (จริงๆ แล้วระยะทางไม่ไกล จากตัวเมืองไปยังสะพานใช้เวลาประมาณ 15 นาที แต่จะเสียเวลาตอนตรวจคนเข้าเมืองเท่านั้นเอง) เมื่อได้ตั๋วรถแล้วก็ขึ้นไปรอบนรถได้เลย ราคาค่าโดยสารคนละ 45 บาท (รวมค่าผ่านด่าน) แต่แนะนำให้ขึ้นรถทีหลังค่ะ ไม่ต้องนั่งเก้าอี้ก็ได้ เพราะรถโดยสารรอบนี้คนจะเยอะมาก เน้นเลยนะคะ เยอะมากจริงๆ พอรถออกจากสถานีขนส่งผู้โดยสารมุกดาหาร รถจะมาที่สะพานมิตรภาพไทย – ลาว แห่งที่ 2 เพื่อให้ผู้โดยสาร และนักท่องเที่ยวลงไปกรอกเอกสารผ่านแดน  ตรวจพาสปอร์ต ตรงนั้นจะมีเจ้าหน้าที่คอยบริการยื่นใบข้ามแดนให้อยู่ แต่ถ้าหาเจ้าหน้าที่ไม่เจอให้เดินไปถามแถวๆ นั้น แล้วรีบหยิบมากรอก ส่วนคิวนั้นจะค่อนข้างยาว แต่ให้สังเกตว่าจะมีช่องของชาวไทย ให้เข้าช่องนั้นได้เลย แต่อย่าลืมกรอกเอกสารให้เรียบร้อยจะได้ไม่เสียเวลา และเตรียมเงินไว้จ่ายค่าข้ามด่านลาวคนละ 40 บาท ( ราคานี้ ณ เมื่อปี 2555)
จากนั้นรถทัวร์จะพาเราไปที่ขนส่งผู้โดยสารสะหวันนะเขต ตรงนี้ไม่ต้องกลัวหลง เพราะเราต้องต่อรถไป เมืองเว้ ณ จุดนี้เลย จะมีรถที่ออกจากสะหวันนะเขตไปเว้เวลา 09.00 น. ให้รีบไปซื้อตั๋ว รถทัวร์ที่เราจะโดยสารไปในวันนี้เป็นรถนอน หน้าตาแบบนี้....

รอนอน ...สบ๊าย สบาย

ไม่นอนก็ปรับเบาะนั่งได้

 

รอคิวตรวจพาสปอร์ต

โฉมหน้าพาหนะของเรา

เวลาเดินรถจากมุกดาหาร-สะหวันนะเขต

ส่วนใหญ่แล้วจะเป็นรถแบบวีไอพีทั้งแบบนั่งและนอน แต่เราก็ไม่สามารถรู้ได้อีกนั่นแหละว่าจะได้รถนั่ง หรือรถนอน เพราะมีวันละเที่ยว และจองตั๋วล่วงหน้าไม่ได้อีกต่างหาก

ราคาค่าโดยสารจะอยู่ที่ 120,000 กีบ หรือประมาณ 480 บาท จ่ายเป็นเงินไทยได้ ให้ระบุที่ด้วยว่า ต้องการจะนั่งชั้นล่างหรือชั้นบน ทริปนี้เราไปกัน 2 คน และยังไม่เคยใช้บริการรถแบบนี้ไง เค้าจัดอะไรให้ก็นั่ง หวยออกที่ นั่งข้างบน 1 คน ข้างล่าง 1 คน คนละแถว แต่ก็ติดๆ กัน อ้อ!!! ลืมบอกไปว่า ที่สะหวันนะเขต สามารถใช้เป็นเงินไทยได้ทุกที่ แต่ถ้าราคาของกับเงินที่จ่ายไปห่างกันไปสัก 5 บาท 10 บาท เค้าจะไม่ค่อยทอนเงินให้เรา ดังนั้น ถ้ามีเงินกีบติดตัวไปบ้างก็จะดี เพราะจะได้เอาไว้จ่ายค่าเข้าห้องน้ำครั้งละ 1000 กีบ หรือราว 4 บาท อัตราแลกเปลี่ยนเงินตอนนั้นก็คิดง่ายๆ เลยคือ 1000 กีบ = 4 บาท

ไฮไลท์เวลาขึ้นรถโดยสารคันนี้จะอยู่ตรงที่ ผู้โดยสารทุกๆ คนจะต้องถอดรองเท้า แล้วเอาใส่ถุงหิ้วที่พนักงานจัดเตรียมไว้ให้ และเอาถุงรองเท้าติดตัวขึ้นไป พอขึ้นไปบนรถเราจะเห็นว่า เป็นรถนอนที่ค่อนข้างแปลก เพราะจะมี 3 แถว ซ้าย กลาง และขวา และแต่ละแถวจะมีที่นั่งแบบเตียงนอน 2 ชั้น คล้ายๆ เตียง 2 ชั้นของนักเรียนนักศึกษายังไงยังงั้นเลย แต่อาจจะเล็กและแคบกว่าหน่อย สำหรับใครที่เน้นความสบาย ไม่ชอบปีนป่าย ก็แนะนำเตียงล่าง แต่ถ้าใครคล่องตัวหน่อย และไม่ชอบให้ใครผ่านไปผ่านมา แนะนำเตียงบน เลือกเอาตามที่ชอบได้เลย จะเลือกชมวิว ซ้าย – ขวา แต่ถ้านั่งเตียงล่างตรงแถวกลางก็จะอดดูวิว แนะนำให้นอนหลับเอาแรงไปเลยดีกว่า อีกอย่างรถคันนี้ไม่มีห้องน้ำ แต่อย่าตกใจไป เพราะเค้าจะจอดให้เราวิ่งไปเข้าห้องน้ำตอนแวะรับผู้โดยสารเพิ่มที่เมืองพะลานไซ ที่นี่เรามีเวลาประมาณ 15 – 20 นาที

               จากนั้นก็จะจอดรับประทานอาหารเที่ยงครึ่งชั่วโมง ดังนั้นใครหิวข้าว รีบลงไปทาน เค้ามีบริการเป็นข้าวราดแกง ก๋วยเตี๋ยวก็มี แล้วแต่ชอบ เราสั่งข้าวราดแกง ข้าวราดกับ 4 อย่าง 80 บาท เราไป 2 คน แต่สั่งมาจานเดียว เพราะเรามีเสบียงตุนไปเยอะ ส่วนเครื่องดื่มต่างๆ ราคาก็อาจจะแพงกว่าบ้านเราไป 5 บาท อย่างน้ำอัดลมก็กระป๋องละ 20 บาท และที่นี่บริการห้องน้ำฟรี แต่ถ้าให้แนะนำ คือเราเตรียมเสบียงไปเองดีกว่า เป็นจำพวกขนมปังมีไส้ และนม จะดีกว่าค่ะ

 

อาหารที่ลาว

อร่อยหรือไม่ เดาไม่ถูก

เสบียงตุนไปเอง อิ่มอร่อย

การเดินทางของเราก็ค่อยเป็นค่อยไป สโลว์ไลฟ์กันเต็มที่ เพราะพี่โชว์เฟอร์เค้าอยากจอดซื้อเห็ด ซื้อปลา ซื้อไก่ตรงไหน แกก็แวะ  เป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ แรกๆ ก็เอ๊ะ!! จอดทำไม เกิดอะไร พอจอดบ่อยๆ ก็ถึงบางอ้อ .... เข้าใจแล้วค่ะพี่ เต็มที่เลยนะคะไม่ว่ากัน เดินทางต่อไปอีกนิดก็จอดอีกแล้ว แต่คราวนี้จอดรับแม่ค้าแลกเงิน 2 คน ขึ้นมาบนรถ โชคดีที่เราได้สานสัมพันธ์กับพี่น้องชาวลาวเตียงข้างๆ ไว้แล้ว เค้าบอกว่าให้แลกเงินไปเลย เพราะที่เวียดนามเวลาเราไปแลกตามธนาคาร หรือร้านค้า เราจะได้เรทราคาต่ำกว่าที่แม่ค้าขึ้นมาให้เราแลก พอดีเราแลกเป็นเงินดอลล่าร์มาแล้วคนละ 2,000 บาท เหลืออีก 3500 บาท เลยเอาเงินไทยแลกไป คนละ 2,000 บาท  เลยเอาเงินไทยแลกไป คนละ 2,000 บาท ได้เป็นเงินเวียดนามมาคนละ   1,400,000 ด่ง เป็นเศรษฐีเงินล้านกันเลยทีเดียว และเหลือเงินไทยติดกระเป๋ากันเหนียวกันอีกคนละ 1500 บาท

เพื่อนเดินทางลูกครึ่ง ลาว - เวียดนาม

บรรยากาศการนอนบนรถ

พวกเราเป็นเศรษฐี

ขับมาเรื่อยๆ ก็มาจอดที่ด่านแดนลาวบ่าว    ถึงด่านนี้ก็ลงไปตรวจพาสปอร์ตต่อ และให้เตรียมเงิน 40,000 ด่ง ยื่นไปพร้อมพาสปอร์ตด้วย ด่านนี้ไม่ต้องกรอกเอกสารใดๆ สามารถฝากพาสปอร์ตให้กันยื่นได้ เมื่อเสร็จแล้วก็รับพาสปอร์ตกลับมา ตอนนั้นเราเห็นผู้โดยสารเค้าเดินกันเป็นขบวน เราเลยเดินไปถาม เค้าบอกว่าจากตรงนี้ต้องทำพิธีเดินเข้าประเทศ คือว่าพวกเราต้องเดินเข้าไป   ไม่แน่ใจว่ากี่เมตร เพื่อไปด่านลาวบาว พอถึงซุ้มประตูด่านลาวบาวก็เดินไปอีกนิดไปที่ตัวอาคาร ตม.เวียดนามขาเข้า

เดินข้ามด่านลาวบ่าว สู่เวียดนาม (รถจ๋ารอก่อน)

ยินดีต้อนรับสู่เวียดนาม

ยิ่งใหญ่อลังการ
 

ที่ด่านนี้สามารถแวะเข้าห้องน้ำได้ เพราะห้องน้ำค่อนข้างสะอาด มีร้านปลอดภาษีให้ซื้อขนม นมเนยได้ด้วย ที่ด่านตม.เวียดนามขาเข้าให้เตรียมเงินเวียดนามไว้ 40,000 ด่ง (ด่านนี้ไม่รับเงินไทยแล้ว) สอดไว้ในพาสปอร์ตแล้วยื่นวางไว้ตรงเคาน์เตอร์ แล้วคอยมองดูว่าถึงเล่มของเราหรือยัง ถ้าถึงแล้ว ให้เดินเข้าไปใกล้ๆ เจ้าหน้าที่จะมองหน้าเรา (ไม่ได้หาเรื่องนะ เค้าเช็คหน้าว่าตรงกันไหม)  ด่านนี้ก็ไม่ต้องกรอกเอกสารใดๆ เช่นกัน หลังจากนั้นก็คอยมองดูรถที่เราโดยสารมา ย้ำนิดนึงนะคะ ว่าเราต้องจำรถเราให้ได้ เพราะคนเยอะ รถมาจอดก็เยอะ เกรงว่าถ้าตกรถไปจะลำบาก เพราะตัวคนขับเองเค้าก็ไม่มานั่งจำหน้าผู้โดยสาร

หลังออกจากด่าน ตม.ขาเข้าเวียดนามแล้ว ก็จะมาจอดอีกตรงจุดตรวจเช็ครถเมืองดองฮา เพื่อแวะพักรถ 15 นาที ให้ผู้โดยสารได้จัดการธุระตัวเอง เข้าห้องน้ำให้เรียบร้อย แต่จะบอกเลยว่า ห้องน้ำที่นี่ค่อนข้างโทรม และเสียค่าเข้า 2,000 ด่ง แต่เราไม่เข้า เพราะเราเข้าห้องน้ำฟรีมาจากด่านลาวบาวแล้ว จากนั้นรถก็จะขับออกไปเรื่อยๆ มาเรียงๆ  ไม่รีบร้อนอะไร (คนขับนะ) พวกเราก็คุยกันไป กินขนมกันไป ชื่นชมทัศนียภาพสองข้างทางกันไป รู้ตัวเองทีถึงเมืองเว้แล้ว เย้ เย้ .... วันนั้นเราถึงเมืองเว้ ณ เวลา 20.10 น.

สถานีขนส่งเว้จะอยู่ห่างจากใจกลางเมืองไม่ไกลนัก ประมาณ 2 – 3 กม. ใครที่ชอบเดิน และมาเป็นกลุ่มใหญ่ ก็สามารถเดินเข้าไปใจกลางเมืองเองได้ แต่ถ้าใครเหนื่อยแล้วอยากถึงที่พักเร็วหน่อย แนะนำให้ใช้บริการแท็กซี่ แต่ต้องเดินออกมาจากตัวสถานีก่อน เพราะในสถานีขนส่งค่อนข้างจะต่อรองราคากันลำบาก เดินออกมานิดเดียวจะเป็นถนน ให้รอโบกรถอยู่ตรงนั้น ให้ใช้บริการรถแท็กซี่สีเขียว จะเป็นแท็กซี่มิเตอร์ ไม่ต้องต่อรองราคากันให้เสียเวลา คอยลุ้นอีกทีว่าจะขับพาเราไปไหนเท่านั้นเอง ... อ้อ ลืมบอกไป พอดีทริปนี้เราโชคดีที่เจอน้องคนไทยอีก 2 คน เลยชักชวนกันหารค่าแท็กซี่เข้าไปในเมืองพร้อมกัน เราบอกให้แท็กซี่พาเราไปส่งที่ โรงแรม PHU – AN อยู่ติดกับ Sinh cafe ราคาค่าโดยสารอยู่ที่ 50,000 ด่ง หาร 2 แล้ว (คิดเป็นคู่) ก็ตกอยู่ที่ คู่ละ 25,000 ด่ง เป็นราคาที่โอเคมาก สรุปแล้วคืนที่ 2 นี้เราพักที่ โรงแรม PHU – AN กับน้องคนไทย 2 คน เราต่อรองราคาโรงแรมอยู่ที่ ห้องละ 10 ดอลล่า  มองหน้ากันสรุปตกลง ขึ้นไปดูห้อง หน้าตาสวยใช้ได้เชียว เป็นเตียงคู่ ห้องกว้างขวาง มีแอร์เย็นฉ่ำ ไปดูห้องน้ำหน่อยดีกว่า เปิดประตูเข้าไปในห้องน้ำ โอ้วววว เยี่ยมมาก มีอ่างอาบน้ำให้ด้วย.....  แต่เสียดายที่ wifi ไม่ดี และไม่มีอาหารเช้า แต่ก็ไม่ใช่ปัญหาสำหรับเรา คืนนี้เลยนอนเอาแรงทันที ส่วนข้าวปลาอาหารว่ากันใหม่วันพรุ่งนี้

คืนนี้นอนนี่นะ

วิวบนห้องพัก

โรงแรมที่พักเมืองเว้

 

2 คืน 2 วัน ผ่านไป สำหรับการเดินทาง จากเชียงใหม่ – เว้ เรามารวบรวมค่าใช้จ่ายรายบุคคลกันหน่อยดีกว่า

ค่ารถ เชียงใหม่ – มุกดาหาร                    740                                         บาท

              ค่ารถมุกดาหาร – สะหวันนะเขต            45                                           บาท

            ราคาค่าโดยสะหวันนะเขต – เว้               480                                         บาท

            ค่าด่านแดนสะหวันเขต                           40                                           บาท

            ข้าวราดแกง                                            65                                           บาท

            ค่าข้ามด่านลาวบาวคนละ                       60                                           บาท        (40,000ด่ง)

            ด่านตม.เวียดนามขา                                60                                           บาท        (40,000ด่ง)

            ค่าแท็กซี่ไปโรงแรม                               20                                           บาท        (12,500ด่ง)

            โรงแรมคนละ                                        150                                         บาท        (5 ดอลล่า)

            รวมค่าใช้จ่าย เป็นเงินคนละ                  1,660                                     บาท

 

เรายึดมูลค่าเงินตามอัตราการแลกเงิน ดังนี้นะคะ

ค่าเงินตอนที่เราไป

            1 USD = 30 THB 

            1  USD = 20,000 VND

            1 THB  = 700 VND



 

รวมรวมค่าใช้จ่ายเสร็จแล้ว เรามาพบกันต่อในตอนต่อไปนะคะ